Cees Zweistra, Waarheidszoekers: Wat bezielt complotdenkers? (boekrecensie)

Cees Zweistra is filosoof en docent rechtstheorie aan de Erasmus Universiteit. Waarheidszoekers is zijn tweede boek, dat amper een jaar na Verkeerd verbonden verschijnt. Het is een lijvige en filosofische studie over complotdenken. En dus bijzonder actueel. Toch kan de titel iemand op het verkeerde spoor zetten. Die suggereert dat complotdenkers waarheidszoekers zijn. Zweistra beargumenteert … Lees verder

Kan de Partij voor de Dieren zwijgen over wat er gebeurde tijdens de demonstratie van afgelopen zaterdag?

Ik ben lid van de Partij voor de Dieren, dat schuif ik niet onder stoelen of banken. Ik heb op mijn weblog (zie: https://tasmedes.nl/waarom-ik-lid-werd-van-de-partij-voor-de-dieren/) en in mijn boek Thuis in de kosmos al uitvoerig uitgelegd hoe ik tot die beslissing ben gekomen. Ik denk dat de Partij voor de Dieren de enige partij is met … Lees verder

Het kleine godje van het eigen grote gelijk (column)

Ook in Nederland blijken politiek en religie steeds meer met elkaar verstrengeld te worden, zo constateert Stevo Akkerman vandaag in een column in Trouw. Want ‘terwijl het geloof op de terugtocht is en kerken worstelen om overeind te blijven, omhelst de ene na de andere politicus het christendom.’

Lees verder

Het probleem van populisme (column)

Gisteren heb ik Wat is populisme? van de Duitse politieke denker Jan-Werner Müller gelezen (Uitg. Nieuw Amsterdam, ISBN 9789046822364). Een beknopt boekje dat zeer de moeite van het lezen waard is.

Niet alleen omdat populisme een buitengewoon actueel onderwerp is, maar vooral omdat Müller populisme uitstekend in kaart brengt. Müller analyseert de ‘logica van populisme’. Al lezende begon ik te denken over de vraag waar in Nederland het probleem van populisme zit. Waar komt hier de onvrede dat populisme drijft vandaan?

Dat probleem, zo ontdekte ik, zit in wat veel mensen juist als de oplossing beschouwen.

Lees verder

Waarom ik lid werd van de Partij voor de Dieren

pvddverkiezingspostertk2017a3_schermresolutie-e69b4e57Ik had nooit verwacht dat ik ooit lid zou worden van een politieke partij. Maar soms heb je het gevoel dat je niet anders kunt. Dat had ik eerder deze week. De hedendaagse gevestigde partijen zijn ziek. Ze polariseren, propageren uitsluitingsdenken en in hun nieuwe partijprogramma’s zetten ze plannen uiteen die onze rechtsstaat aantasten. Gezien de impasse waarin de gevestigde politiek momenteel verkeert, voelde ik me geroepen om me te committeren aan een partij die voluit en zonder gêne haar idealen volgt en die bovendien het grotere plaatje in het oog houdt.

Dat bleek de Partij voor de Dieren te zijn. Gisteren heb ik me aangemeld als lid van deze partij.

Ik vermoed dat nu veel mensen minzaam glimlachend zullen denken dat ik nu volledig van ’t padje geraakt ben. In dit lange artikel wil ik mijn beweegredenen toelichten, in de hoop dat ik daarmee mijn motivatie en mijn visie duidelijk kan maken, maar ook in de hoop dat ik anderen daarmee kan inspireren.

(En ja, ik weet het, het is een lange tekst geworden…)

Lees verder