Oudejaarsdag is traditioneel een dag om terug te kijken en vooruit te blikken. Voor mij speelden in 2019 drie zaken de hoofdrol.
Allereerst heb ik een jaar lang met heel veel plezier als postdoc aan de Faculteit Theologie van de VU in Amsterdam gewerkt. In eerste instantie op een project gefinancierd door de Templeton World Charity Foundation. Ik keek weer naar de relatie tussen geloof en wetenschap. Daarnaast heb ik aan studenten college gegeven en in het laatste kwartaal van 2019 ook aan VWO-scholieren. De VU was een fijne werkomgeving met fijne collega’s, en ik vond het heerlijk om weer in een academische setting te mogen werken.
Daarnaast heb ik in 2019 voor het eerst de Nijmeegse Vierdaagse gelopen. Dit was het zwaarste dat ik ooit gedaan heb. (Je kunt er HIER alles over lezen.) Het trainen kostte ontzettend veel tijd, en de vier keer 50 kilometer viel me uiteindelijk niet mee. Af en toe droom ik er nog over, maar ondertussen merk ik toch ook dat ik erover denk om volgend jaar toch weer mee te gaan lopen. Ik merk dat ik de laatste jaren steeds probeer om nog grenzen te verleggen, en de Vierdaagse hoort daar zeker bij. Wordt vervolgd dus…
En dan was er mijn muziek. In april verscheen mijn eerste CD (lees er HIER alles over), en begin december gaf ik mijn eerste concert. Ineens word ik beschouwd en benaderd als een artiest. Waar ik eerst jarenlang nog vooral voor een heel klein groepje ingewijden muziek maakte, is dat nu voorbij. Ik moet er nog een beetje aan wennen, geef ik toe.
Wat 2020 betreft: vooruitkijken is voor mij lastig. Ik heb geen idee wat het nieuwe jaar gaat brengen. Vandaag eindigt mijn positie als postdoc bij de VU, vanaf morgen ben ik weer freelancer. Voor het volgend jaar staan er in ieder geval twee concerten op de planning, mogelijk volgen er meer. Er komt een tweede CD. Ook staan de eerste lezingen voor 2020 alweer gepland. Ik blijf doorgaan met boeken recenseren, zal ook proberen meer op mijn weblog te publiceren. En zo zijn er talloze plannen en ideeën waar ik in de loop van 2020 verder op hoop terug te komen.
Ik ben dankbaar voor het jaar 2019. Dit jaar is naar mijn gevoel te snel voorbij gegaan. Ik ben dankbaar voor het feit dat er zich in de persoonlijke sfeer dit jaar geen grote drama’s hebben voorgedaan. En toch ben ik me iedere dag bewust van de kwetsbaarheid van mijn bestaan en dat van mijn geliefden. Alles wat je hebt kan je zomaar uit handen worden geslagen. Je besef van controle is een illusie, je bestaan ligt ingebed in een grotere werkelijkheid waar je geen vat op hebt en die je soms ineens voor een voldongen feit stelt. Wees dus dankbaar voor de kleine dingen die je vreugde schenken, geniet van de aanwezigheid van belangrijke personen in je leven en laat ze weten dat je hun aanwezigheid waardeert, en vooral: leef bewust in het moment, in het hier en nu.
Ik wens al mijn blogbezoekers een voorspoedig en gezegend 2020 toe!