Gistermiddag kreeg ik bericht dat prof.dr. Hans de Knijff op 9 september j.l. is overleden op 88-jarige leeftijd. Ofschoon hij een tamelijk gezegende leeftijd heeft mogen bereiken, vond ik dit droevig nieuws. Ik herinner me Hans de Knijff als een buitengewoon slim en innemende man.
Ik ken hem van het werkgezelschap ATOMIUM, waar hij jarenlang voorzitter van was en waar ik zo’n beetje het jongste lid van was. Een werkgezelschap dat in zeker opzicht een voortbrengsel was van de rapporten die Dippel en De Jong schreven in 1951 (een onderzoek in opdracht van de Nederlandse Hervormde Kerk over de verhouding tussen geloof en natuurwetenschap). Dit werkgezelschap was volledig gericht op het bediscussiëren van de verhouding tussen geloof en natuurwetenschap. Er zaten zowel theologen als natuurwetenschappers – veelal emeriti – in dit werkgezelschap, wat het zo interessant maakte. Tot op hoge leeftijd heeft De Knijff dit mogen voorzitten. Enige jaren geleden is het werkgezelschap helaas opgeheven.
De Knijff was ook tot op hoge leeftijd actief. Zo verscheen van hem in 2013 nog een dik en doorwrocht boek Tegenwoordigheid van geest als Europese uitdaging, dat zijn eigen ideeën en bezorgdheid over de toenemende secularisatie en de invloed van de natuurwetenschappen daarop beschreef. Ik heb een uitgebreide (ook kritische) recensie op dat boek geschreven, die hier te vinden is: https://tasmedes.nl/hans-de-knijff-over-secularisatie-natuurwetenschap-en-christelijk-geloof/. De Knijff schreef me toen dat hij zeer in zijn nopjes was met mijn recensie, en dat hij over mijn kritische punten – en over de hele problematiek uiteraard – zou blijven nadenken.
Ik wens de nabestaanden en vrienden van Hans de Knijff veel sterkte toe. Ik zal aan hem terugdenken als een fantastisch medemens.